تشریح طبقهبندی ویزا

مسئول رسیدگی به برنامه‌ی EB-5، USCIS می‌باشد، که ایجاد شده توسط کنگره در سال ۱۹۹۰ برای برانگیختن اقتصاد آمریکا به واسطه‌ی ایجاد شغل و سرمایه‌گذاری توسط سرمایه‌گذاران خارجی. تحت یک برنامه که ابتدا به عنوان یک طرح پایلوت در ۱۹۹۲ پذیرفته شد، و به طور منظم از آن زمان مورد بررسی قرار گرفته است، سرمایه‌گذاران ممکن است همچنین برای رده‌بندی EB-5 و سرمایه‌گذاری از طریق مراکز منطقه‌ای مشخص شده توسط USCIS طبق پروپوزال‌هایی که برای رشد اقتصادی داده شده است، در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۸، رییس جمهور قانون عمومی ۱۱۵-۱۲۳ را امضا نمود که در آن برنامه‌ی مرکزی منطقه‌ای تا تاریخ ۲۳ مارچ ۲۰۱۸ تمدید شد.

سیاست USCIS در قبال برنامه‌ی EB-5 در اینجا موجود است : Volume 6, Part G of the USCIS Policy Manual

تمامی سرمایه‌گذاران برنامه‌ی EB-5 می‌بایست در یک تشکیلات تجاری جدید (شرکت تجاری) سرمایه‌گذاری کنند، که عبارت است از سازمانی که:

  • پس از تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۹۰ احداث شده باشد، یا
  • پیش از تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۹۰ احداث شده باشد، و:
    • خریداری شده باشد به طوری که کسب و کار قبلی از نوع سازماندهی شده باشد به گونه‌ای که نتیجه‌ی آن یک تشکیلات اقتصادی جدید باشد، یا
    • گسترش یافته باشد به واسطه‌ی سرمایه‌گذاری که حداقل ۴۰ درصد افزایش در ارزش کل یا تعداد کارکنان رخ دهد.

شرکت تجاری به هر فعالیت سودآوری که برای یک کسب و کار قانونی باشد گفته می‌شود که شامل موارد زیر است ولی محدود به آن‌ها نیست:

  • یک کسب و کار شخصی
  • همکاری (محدود یا کلی)
  • تأسیس هولدینگ
  • سرمایه‌گذاری مشترک
  • بنگاه (شرکت)
  • اعتماد کسب و کار، یا
  •  موارد دیگری که می‌توانند به‌صورت عمومی یا اختصاصی مالک داشته باشند.

این تعریف شامل شرکت تجاری است که بخشی از یک هولدینگ می‌شود و مالکیت کامل در آن وجود دارد، در صورتی که شرکت تابع در یک فعالیت سودآور مرتبط با فعالیت قانونی آن کسب و کار شرکت داشته باشد.

نکته: این تعریف شامل فعالیت‌های غیر اقتصادی نظیر مالکیت و کار در یک محل سکونت شخصی نمی‌باشد.

ملزومات ایجاد کار

یک سرمایه‌گذار EB-5 می‌بایست مبلغ مورد نیاز سرمایه‌گذاری را در یک شرکت تجاری جدیدی که حداقل برای ۱۰ نیروی واجد شرایط، ایجاد اشتغال تمام‌وقت می‌نماید، سرمایه‌گذاری کند.

  • برای یک شرکت تجاری جدیدی که در یک مرکز منطقه‌ای واقع نشده است، سمت‌های تمام‌وقت می‌بایست به طور مستقیم توسط آن شرکت تجاری ایجاد شده باشند تا به حساب بیایند. این بدان معناست که شرکت تجاری تازه تأسیس(یا شرکت‌های تابعه‌ی آن که مالکیت کامل بر آن‌ها وجود دارد) می‌بایست مستقیما کارفرمای نیروی کار گزینش شده باشد.
  • برای یک شرکت تجاری که در یک مرکز منطقه‌ای واقع شده است، سمت‌های تمام‌وقت می‌توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط شرکت تجاری تازه تأسیس ایجاد شوند.
  • شغل‌های مستقیم، آن دسته از مشاغلی هستند که یک نوع رابطه‌ی کارفرما-کارمندی بین شرکت تجاری جدید و افرادی که به کار می‌گیرد ایجاد می‌نماید.
  • شغل‌های غیر مستقیم، به مشاغلی گفته می‌شود که در خارج از شرکت تجاری جدید واقع شده‌اند اما به وجود آمدن آن‌ها نتیجه‌ای از وجود شرکت تجاری جدید می‌باشد.
  • در مورد یک کسب و کار بحران‌زده، سرمایه‌گذار EB-5 می‌تواند بر نگهداری از شغل‌ها تکیه کند.
  • سرمایه‌گذار باید نشان دهد که تعداد کارکنان موجود، در سطحی پایین‌تر از سطح پیش از سرمایه‌گذاری برای مدت حداقل دو سال قرار نخواهد گرفت.

یک کسب و کار بحرانزده، کسب و کاری است که حداقل دو سال وجود خارجی داشته و در طی ۱۲ - ۲۴ ماه منتهی به تاریخ اولویت در فرم سرمایه‌گذاری I-526 متحمل ضرر و زیان خالص شده است. خسارت در این بازه زمانی می‌بایست حداقل ۲۰ درصد از ارزش کل کسب و کار بحران‌زده در پیش از زمان بروز خسارت باشد. برای اینکه مشخص شود که آیا کسب و کار بحران‌زده به مدت دو سال وجود خارجی داشته است، از جانشینان در کسب و کار بحران‌زده انتظار می‌رود که برای همان مدت زمان در این کسب و کار حضور داشته باشند.

یک نیروی کار واجد شرایط به یک شهروند آمریکا، فرد دارای اقامت دائم قانونی و یا هر مهاجر دیگری که اجازه‌ی کار در آمریکا را دارد را شامل می‌شود که شامل موارد زیر است ولی به آن‌ها محدود نمی‌شود: فرد دارای اقامت مشروط، فرد دارای اقامت موقت، پناهنده سیاسی، پناهنده، یا فردی که در آمریکا در شرایط تعلیق دیپورت ساکن است. این تعریف شامل یک مهاجر سرمایه‌گذار، همسرش، فرزندانش یا هر فرد خارجی دیگری که دارای وضعیت غیرمهاجر است(نظیر نوع H-1B) یا هر فردی که اجازه‌ی کار در آمریکا را ندارد، نمی‌شود.

کار تمام وقت یعنی کار یک نیروی کار واجد شرایط توسط یک شرکت تجاری جدید در سمتی که نیازمند حداقل ۳۵ ساعت کار در طول هفته می‌باشد. در مورد برنامه‌ی منطقه‌ی مرکزی، "کار تمام وقت" همچنین به معنای کار یک نیروی کار واجد شرایط در سمتی که به صورت غیرمستقیم ایجاد شده است و نیازمند حداقل ۳۵ ساعت کار در هفته است، نیز می‌باشد.

یک توافق بهاشتراکگذاری کار زمانی رخ می‌دهد که دو نفر یا بیشتر از نیروهای کار واجد شرایط یک سمت تمام‌وقت را با یکدیگر به اشتراک گذاشته باشند که در این حالت کار تمام وقت برای آن‌ها حساب می‌شود در صورتی که ساعات کار مورد نیاز هفتگی رعایت شود.

مشاغلی که در ذات خود دوره‌ای، موقتی، فصلی، یا گذرا هستند، شامل حال مشاغل دائمی تمام‌وقت نمی‌شوند. با این حال، مشاغلی که انتظار می‌رود حداقل دو سال به طول بیانجامند معمولاً به‌عنوان مشاغلی که در ذات خود دوره‌ای، موقتی، فصلی و یا گذرا باشند، به حساب نمی‌آیند.

ملزومات سرمایه‌گذاری مالی

سرمایه به معنای پول، تجهیزات، اموال، سایر اموال ملموس، معادل پول و بدهی که با دارایی‌های کارآفرین خارجی تضمین شده باشد است، در صورتی که کارآفرین خارجی شخصا و به طور مستقیم مسئول باشد و دارایی‌های شرکت تجاری جدیدی که قرار است درخواست برای آن صادر شود به عنوان ضمانت بدهی‌ها استفاده نشده باشد. همه‌ی سرمایه باید بر اساس ارزش منصفانه بازار به شکل دلار آمریکا ارزش‌گذاری شوند. دارایی‌هایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم، به شکل غیر قانونی به دست آمده باشد (مثلاً با فعالیت مجرمانه) به عنوان سرمایه در نظر گرفته نمی‌شوند با توجه به موارد بخش 203(b)(5) قانون مربوطه.

نکته: مهاجر سرمایه‌گذار می‌باید مشخص نماید که او مالک قانونی دارایی سرمایه‌گذاری شده است. سرمایه می‌تواند شامل پیمان مهاجر سرمایه‌گذار (یک سفته) برای پرداخت تحت شرایط خاص باشد.

حداقل مقدار سرمایه‌گذاری عبارت است از:

  • عمومی. حداقل سرمایه‌گذاری مورد قبول در ایالات متحده مبلغ ۱ میلیون دلار آمریکا است.
  • اشتغال ناحیه‌ای هدفمند (نرخ بیکاری بالا یا مناطق روستایی). حداقل مبلغ مورد قبول سرمایه‌گذاری در مناطق با نرخ بیکاری بالا و یا مناطق روستایی در ایالات متحده مبلغ ۵۰۰ هزار دلار آمریکا است.

یک اشتغال ناحیهای هدفمند برای ناحیه‌ای هست که در زمان سرمایه‌گذاری، ناحیه‌ای روستایی است و یا ناحیه‌ای است که نرخ بیکاری معادل حداقل ۱۵۰ درصد نرخ متوسط ملی را تجربه کرده باشد.

یک ناحیه روستایی شامل هر نوع منطقه‌ای است که جزو نواحی آماری شهری نیست (که توسط دفتر مدیریت و بودجه مشخص می‌شود) یا در حدود بیرونی هر شهر یا شهرکی باشد که جمعیتی معادل یا بیشتر از ۲۰٫۰۰۰ نفر را طبق آخرین سرشماری ده‌ساله‌ی ایالات متحده داشته باشد